Iris Lemmens werkt een aantal maanden als adviseur van de raad Neder-Betuwe. Zij interviewde de raadsleden om te vernemen hoe ze het raadswerk ervaren en ze ook beter te leren kennen. Marieke Meijering (VNB) uit Opheusden is deze week aan de beurt.

Je werkt in de zorg. Doe je dat al lang?

Ik ben ooit begonnen bij Defensie als militair. Toen ze van dienstplicht overstapte op een beroepsleger was ik één van de eerste beroepsmilitairen. Dat heb ik bijna zeven jaar gedaan, waarvan ik het laatste jaar werkzaam was bij het militair revalidatiecentrum. Maar ik had geen officiële diploma’s en ik wilde ook wel de dienst uit. Dus toen ben ik in burger gaan werken, mijn diploma gehaald en toen belden ze met de vraag of ik terug wilde komen. Zo ben ik eigenlijk weer teruggerold naar de militaire zorg. Dat heb ik 15 jaar gedaan en toen vond ik dat het tijd werd voor iets nieuws. Sinds dit jaar werk ik op een psychiatrische afdeling en ik vind het geweldig.

Hoe ben je het raadswerk in gerold?

Een bekende van ons zat bij Gemeentebelangen, maar is daar uiteindelijk weggegaan en kwam er dus alleen voor te staan. Hij heeft toen aan mij gevraagd of ik hem soms kon helpen met stukken lezen omdat hij het niet redde in zijn eentje. Daar heb ik toen ja op gezegd. Na een tijdje waren er meer mensen bij betrokken, maar besloot de persoon in kwestie dat hij er niet mee door wilde gaan. Toen zijn er gesprekken geweest met Gemeentebelangen over eventueel samengaan, maar uiteindelijk hebben we besloten dat we het zelf wilden doen. Eén van de vragen die toen opspeelde was wie er nu op 1 ging staan. Ik had de minste politieke ervaring, maar ik durfde wel dingen te zeggen en fouten te maken en dus werd ik gezien als goede kandidaat. Het was nogal een gedoe om alles rond te krijgen voor eerstvolgende verkiezingen in 2022, maar door hulp vanuit de achterban en vanuit de gemeente is het toch gelukt. Maar het was wel een hectische periode.

Welke thema’s houden jou vooral bezig?

Ik vind het belangrijk dat inwoners zich gehoord voelen en dat wij ook transparant zijn naar hen toe. Soms gebeuren er dingen in de gemeente waar wij het niet mee eens zijn en die we simpelweg moeten accepteren, maar we vinden het dan wel belangrijk dat we aangeven dát we het er niet er mee eens zijn en waarom. Zodat de inwoners weten dat wij naar ze luisteren. Daarnaast vinden wij saamhorigheid erg belangrijk. Maar saamhorigheid betekent voor de één iets anders dan voor de ander. Wij zeggen dat sport verbindt, terwijl (de achterban van) de SGP zal zeggen dat de kerk deze functie vervult. Wij zijn niet tegen de kerk, maar zij zijn wel tegen de investeringen die wij willen doen in sport. Voor hen hoeft zo’n skatepark niet, terwijl wij geloven dat zo’n park zorgt voor een betere gezondheid en leuke ontmoetingen. Dat zijn dingen die wel botsen af en toe.

Hoe ervaar jij de sfeer in de raad?

Goed. Ik zit weleens naar buurraden te kijken en dan denk ik: als het er hier zo aan toe ging, was ik al lang gestopt. Het grappige vind ik altijd hier in Neder-Betuwe dat we het eens kunnen zijn met elkaar dat we het oneens zijn. Zonder discussie. We kunnen naar elkaar uitspreken dat we er anders in staan en daarna weer door. Er hoeft geen overtogen woord over te vallen. Dat is een stukje respect naar elkaar. Maar dat neemt niet weg dat je soms ook wel duidelijk je verschillen moet uitspreken naar elkaar.

Wil je doorgaan na 2026?

We zijn er wel voorzichtig al mee bezig. We vinden ook wel dat ik op nummer 1 moet blijven staan, ook ten behoeve van de continuïteit. Ik zou het ook niet erg vinden als er nog een vrouw bij komt. Maar het is ontzettend lastig om überhaupt mensen enthousiast te krijgen voor het raadslidmaatschap. We proberen ook niet meer direct mensen bij de partij te krijgen; in plaats daarvan werken we met informateurs. Dat zijn betrokken inwoners die we vragen om aan ons door te geven wat er in hun dorp speelt. Op die manier kunnen mensen eerst ervaren hoe ze dat vinden zonder dat ze gelijk ergens aan vast zitten.