Als wethouder krijg ik vaak bezoek. Regelmatig zijn dit mensen van buiten Neder-Betuwe. Ze vertellen vaak over wat ze beleven als ze onze gemeente binnenkomen: “Wat ziet het er hier verzorgd uit. Wat bouwen jullie veel. En ook: hier zeggen mensen je nog gewoon gedag op straat!” We staan hier als inwoners misschien niet meer zo bij stil.

Deze ervaringen van bezoekers herinneren ons eraan dat we in een mooie omgeving wonen met over het algemeen vriendelijke mensen.  Zeker nu, met de bloesems die ons rivierenlandschap betoveren, is het een zegen om in zo’n mooie omgeving te mogen wonen en werken.

We zijn als gemeentebestuur bezig met het opstellen van een toekomstvisie voor Neder-Betuwe. Dat vraagt om keuzes maken. Keuzes die niet altijd makkelijk zijn. We willen graag de ingeslagen weg voortzetten, maar weten ook dat onbeperkte groei niet bij onze dorpen past. Samen wikken en wegen we wat werkelijk van waarde is. Waar willen we naartoe? Wat willen we behouden? Hoe vinden we de juiste balans tussen groei, leefbaarheid en duurzaamheid?

Onlangs vroegen we onze inwoners via een enquête en gespreksavond om mee te denken over die toekomst. De boodschap was helder: het dorpse karakter van onze gemeente moet blijven. Niet alles volbouwen, maar juist ruimte geven aan woningbouw in de kleinere kernen zoals Echteld en IJzendoorn. Daarnaast kwam een ander waardevol signaal naar voren: welzijn gaat boven welvaart. Het zegt iets over wie we zijn als gemeenschap. Dat we elkaar willen blijven zien. Dat we niet alleen kijken naar economische groei, maar ook naar het welbevinden en de gezondheid van onze inwoners.

Er komen financieel moeilijke tijden aan. Ook onze gemeente moet kritisch kijken naar de uitgaven. In juni leggen we een pakket met bezuinigingen voor aan de gemeenteraad. We doen ons uiterste best om voorzieningen die direct het welzijn raken, te ontzien. Maar het blijft puzzelen. Zeker nu de vraag naar jeugdzorg stijgt, zonder dat daar voldoende middelen tegenover staan.

En dan komt het aan op iets wat we als samenleving misschien een beetje zijn kwijtgeraakt: samen verantwoordelijkheid dragen. Als bestuur kunnen wij niet alles oplossen. Een gemeenschap vorm je samen. Een dorp is niet alleen een verzameling huizen, maar een plek waar mensen naar elkaar omzien.

Gelukkig zie ik dat ook gebeuren in Neder-Betuwe. In onze dorpen zetten veel mensen zich in voor een ander. Dat verdient een grote pluim en moeten we vasthouden. Juist in een tijd waarin we vaak tegenover elkaar lijken te staan, moeten wij laten zien hoe mooi en krachtig verbondenheid is. We zijn niet alleen inwoners van een gemeente, maar ook medemensen. En misschien is dat wel het mooiste van wonen in een dorp: er voor elkaar willen zijn. Dat dorpse karakter mogen we koesteren. Meer nog, we mogen het samen versterken!

Marien Klein,
Wethouder